حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع الْفَقِيهُ كُلُّ الْفَقِيهِ مَنْ لَمْ يُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ- وَ لَمْ يُؤْيِسْهُمْ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ وَ لَمْ يُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَكْرِ اللَّهِ
و درود خدا بر او، فرمود: فقيه کامل کسی است که مردم را از آمرزش خدا مأيوس، و از مهربانی او نوميد نکند، و از عذاب ناگهانی خدا ايمن نسازد.
(علمی، اعتقادی)
وَ قَالَ ع إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ- فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكَمِ
و درود خدا بر او، فرمود: همانا اين دلها همانند بدن‌ها افسرده می‌شوند، پس برای شادابی دلها، سخنان زيبای حکمت آميز را بجوييد.
(علمی، اخلاقی)
+ نوشته شده در یک شنبه 24 آذر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند علمی,اعتقادی,فقیه کامل,آمرزش خدا,ناامیدی,عذاب ناگهانی,دل,بدن,افسرده, ساعت 13:59 توسط آزاده یاسینی
|
